تفسیر جدید از صلح و امنیت بین المللی و تاثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی

برقراری صلح و امنیت بین المللی از کهنترین آرمانهای بشر بوده است. صلح و امنیت، مفهوم ثابتی نداشته و مفهوم آن ها با گذشت زمان دچار تغییر و تحول شده است. تا قبل از تحولات اخیر در روابط بین المللی، منبعث از نگاه نظامی که اصطلاحا نظام وستفالیایی نامیده می شود صلح و امنیت به معنای رعایت اصول حق حاکمیت، برابری حقوق، رعایت مصونیت کشورها و نمایندگان آنان، احترام به تمامیت ارضی کشورها، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تلقی می شد لکن جهانی شدن سبب تغییر مفهوم صلح و امنیت بین المللی منبعث از نظام وستفالیایی شده است. در این دوره ماهیت تهدیدات تغییر یافته و تهدیدات از جنبه نظامی به حوزه های دیگر ازجمله فقر و گرسنگی، تروریسم، قاچاق و جرائم سازمان یافته، شیوع بیماری های مسری، مهاجرتهای بیرویه، محیط زیست و نقض حقوق بشر تسریع یافته است. بر اساس چنین تفسیری از صلح و امنیت بین المللی بوده است که شورای امنیت که رکن اصلی صلاحیتدار حفظ صلح و امنیت بین المللی است پس از پایان جنگ سر د، جنگهای داخلی، بحران های انسانی از جمله پاکسازی های قومی و تصفیه نژادی، تغییر نظام های سیاسی، تروریسم و نقض گسترده حقوق بشری را تهدید صلح و امنیت بین المللی تلقی کرده است.