مطالعه کارکرد خانواده در افراد معتاد و همتایان عادی

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه ابعاد کارکرد خانواده در افراد معتاد و همتایان عادی بود.
در این مطالعه که در شهرستان تبریز صورت گرفت، 50 نفر از افراد معتاد و 50 نفر از همتایان عادی آن ها بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با کمک پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و کارکرد خانواده جمع آوری گردید. داده ها به کمک نرم افزار SPSS20 و با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که از بین مولفه های کارکرد خانواده، بین افراد معتاد و همتایان عادی در مولفه های عملکرد کلی، حل مشکل، ارتباط، نقش ها، آمیزش عاطفی و کنترل رفتاری تفاوت معناداری وجود دارد اما در مولفه همراهی عاطفی بین دو گروه تفاوت معناداری یافت نشد. به طور کلی نتایج حاکی از ناکارآمدی خانواده در افراد معتاد می باشد.
بنابراین، با توجه به یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود اقدام اساسی در راستای پیشگیری از اعتیاد برای خانواده ها شروع شود.