عفونت های بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های استان خراسان جنوبی

عفونت بیمارستانی به عفونتی که طی بستری در بیمارستان (حداقل 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش) اتفاق بیفتد اطلاق می شود. عفونت های بیمارستانی یکی از مشکلات مهم سلامت می باشد. این مطالعه به هدف تعیین شیوع عفونت بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های بالای 100 تختخوابی استان خراسان جنوبی انجام شد در این مطالعه مقطعی برای کلیه بیماران با تشخیص عفونت بیمارستانی در بیمارستان های بالای 100 تختخوابی استان خراسان جنوبی پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل مشخصات دموگرافیک، بخش بستری، مدت بستری، نوع پاتوژن و عوامل خطر در سال 1391 تکمیل شد. این پرسشنامه بر اساس پرسشنامه استاندارد نظام مراقبت عفونت های بیمارستانی مرکز کنترل بیماری های واگیر وزارت بهداشت تدوین شد. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار spss(16) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها و بحث: تعداد بیماران با تشخیص عفونت بیمارستانی 358 نفر بود. میزان بروز عفونت بیمارستانی در بیمارستان های استان 0/9% محاسبه شد. بیشترین میزان بروز در ICU بود (17/3%). شایع ترین عفونت بیمارستانی پنومونی (43%) و بعد از آن عفونت ادراری (15/1%) بود. در 33/5% موارد نتیجه کشت منفی بود و شایع ترین پاتوژن عامل عفونت گونه کلبسیلا (12/8%) و پسودموناس ائروژینوزا (9/8%) بود. شایع ترین عوامل خطر همراه با عفونت بیمارستانی داشتن کاتتر ادراری (70/4%)، ساکشن (66/8%) و لوله تراشه (54/2%) بود. 24% از بیماران فوت کردند. نتایج مطالعه میزان پایین تری از عفونت بیمارستانی را نشان داد که علت اصلی آن عدم تشخیص و گزارش موارد واقعی عفونت بیمارستانی می باشد. جهت کنترل و پیشگیری عفونت های بیمارستانی ارتقای نظام شناسایی و گزارش دهی موارد عفونت های بیمارستانی توصیه می شود.