اثر همزمان بیسفنول A و اپی گالوکاتچین گالات بر تمایز آزمایشگاهی سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان موش صحرایی نر به استئوبلاست در محیط کشت

چای سبز غنی از اپی گالوکاتچین گالات است و خاصیت آنتی اکسیدانتی فراوانی دارد که می تواند باعث افزایش ماده معدنی استخوان شود. از سوی دیگر در جوامع صنعتی امروزی انسان ها در تماس مستقیم با آلاینده های مختلفی مثل بیسفنول A قرار دارند، که علاوه بر مشکلات زیست محیطی، برای سلامتی انسان نیز مضر می باشند.
در این مطالعه پس از استخراج و کشت سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت، سلول های پاساژ سوم به 13 گروه کنترل، دوزهای مختلف بیسفنول A (250 و 1000 نانومولار) و دوزهای مختلف اپی گالوکاتچین گالات (5، 10، 15، 20 و 30 میکرومولار)+ بیسفنول A تقسیم شدند و در محیط استئوژنیک برای مدت 21 روز تیمار شدند. سپس توانایی زیستی و میزان معدنی شدن ماتریکس استخوانی ارزیابی شد. برای ادامه مطالعه دوز 250 نانومولار بیسفنول A و 30 میکرومولار اپی گالوکاتچین گالات انتخاب شد. تاثیر همزمان بیسفنول A و اپی گالوکاتچین گالات بر میزان تمایز استئوژنیک سلول ها از طریق تست های MTT، آلیزارین رد، سنجش میزان رسوب کلسیم داخل سلولی و خارج سلولی، میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و مورفولوژی سلول های تمایزیافته توسط رنگ های فلورسنت بررسی گردید.
براساس آنالیز واریانس نشان داده شد که تیمار با دوزهای 250 و 1000 نانومولار بیسفنول A باعث کاهش توانایی زیستی و تمایز به استئوبلاست سلول های مغز استخوان می شود (05/0P<). همچنین تیمار با 30 میکرومولار اپی گالوکاتچین گالات باعث خنثی شدن اثرات مخرب بیسفنول A بر روی سلول های مغز استخوان شد.
مطالعه ما نشان داد که اپی گالوکاتچین گالات می تواند اثرات مخرب بیسفنول A را بر سلول های مزانشیم جبران کند.