ناکامی های سیاسی، اجتماعی انسان معاصر در شعر مهدی اخوان ثالث و عبدالوهاب البیاتی

این بررسی کوششی است برای پاسخ به این پرسش ها که؛ اندوه فکری و فلسفی حاکم بر فضای شعری اخوان و البیاتی، تا چه اندازه متاثر از شکست در عرصه های سیاسی - اجتماعی، بوده است؟ همچنین، همانندی ها و تفاوت های آن ها در مضمون و تکنیک بازگفت تجربه های ناخوشایند تازه انسان معاصر، چگونه در سروده هایشان تجلی یافته است؟ در همین راستا پژوهش به شیوه ای توصیفی - تحلیلی، به بررسی پاره ای از اشعار دو شاعر و پیشینه شکل گیری یاس حاکم بر نگاه آن ها پرداخته است. نتایج بررسی بیانگر این مطلب است که؛ اندیشه حزن و شکست فلسفی حاضر در اشعار اخوان ثالث و البیاتی، بیشتر از هر چیز، مولود هزیمت در عرصه مبارزه برای بنیان نهادن دنیایی بهتر در میهن است. همچنین، هر دو شاعر با تالیف عناصر فرهنگ عوام و اسطوره ای به نیکی توانسته اند، مفاهیم پرتضاد نوین انسان امروزی را تصویر نمایند. البیاتی با کاربرد تکنیک نقاب و اسطوره هایی فرازمانی و اخوان ثالث با برگزیدن زبانی حماسی در شعر اعتراضی خود، خشم و ناخشنودی انسان از واقعیت های حال و نومیدی نسبت به فردا را انعکاس داده اند.