پاسخ های بافتی کبد ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در نتیجه قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ترکیبی از بنزوآلفاپایرن و باکتری Vibrio alginolyticus

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر همزمان بنزوآلفاپایرن (هیدروکربن آروماتیک پنج حلقه ای) و باکتری Vibrio alginolyticus بر ساختار بافت کبد ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides، صورت گرفت. در این راستا 140 قطعه ماهی هامور معمولی سالم نابالغ (میانگین وزنی 7/9±180 گرم و میانگین طولی 0/2± 20/8سانتی متر) در 7 تانک تقسیم شدند که شامل: 1- گروه کنترل، 2- گروه تزریق شده با روغن نارگیل، 3- گروه تزریق شده با باکتری Vibrio alginolyticus، 4 و 5- گروه تزریق شده با mg/kg 20 و 200 بنزوآلفاپایرن، 6 و 7- گروه تزریق شده با باکتری Vibrio alginolyticus و غلظت های mg/kg 20 و 200 بنزوآلفاپایرن. ماهیان به مدت 14 روز پس از تزریق باکتری در شرایط ثابت آزمایشگاهی قرار داده شدند. نمونه گیری در روزهای 1 و 2 و 4 و 7 و 14 انجام شد. به منظور بررسی ضایعات پاتولوژیک کبد، نمونه ها در محلول ثبوت بافر فرمالین تثبیت شد و پس از انجام مراحل معمول بافت شناسی، مقاطع بافتی به ضخامت 6 میکرون تهیه، به روش هماتوکسین- ائوزین رنگ آمیزی شده و مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. نتایج مطالعه هیستوپاتولوژیک کبد نشانگر ضایعات بافتی از قبیل واکوئلاسیون سلول ها و تجمعات ملانوماکروفاژی در گروه تیمار شده با باکتری، خونریزی، واکوئلاسیون هپاتوسیت ها، مراکز ملانوماکروفاژی، اتساع فضای دیس، هیپرتروفی هپاتوسیت ها و دژنره شدن سلول های کبد در گروه های تیمار شده با BaP بود. در گروه های ترکیبی نیز واکوئلاسیون سلول ها، مراکز ملانوماکروفاژی، اتساع فضای دیس و نکروز بافتی مشاهده شد.