اثر تمرین هوازی بر بیان let-7a microRNA و IL-6 بافت تومور موش های مبتلا به سرطان پستان

سایتوکاینIL-6 در ریز محیط تومور در سرطان پستان، نقش پیش التهابی دارد و از آنجایی که بین IL-6 و میکرو RNA let-7a، که در اغلب سرطان ها به عنوان سرکوب کننده تومور عمل می کند، یک حلقه بازخورد ی مثبت وجود دارد، در این تحقیق، اثر تمرین هوازی بر بیان میکرو let-7a RNA و IL-6 بافت تومور موش های مبتلا به سرطان پستان را بررسی کردیم.
تعداد 20 سر موش بالب سی ماده (چهار تا پنج هفته) با تزریق زیر جلدی سلول های سرطانی وابسته به گیرنده استروژن MC4-L2، به سرطان پستان مبتلا شده و به دو گروه 10 تایی تومور- تمرین (TT) و تومور- کنترل (TC) تقسیم شدند. گروه تومور- تمرین به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرین هوازی با شدتی برابر با 14-18 متر بر دقیقه انجام دادند. پس از پیدایش تومور، طول و عرض تومور با کولیس دیجیتالی هر هفته اندازه گیری شد. موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین قربانی شدند و نمونه های بافتی برداشته و در دمای 70- درجه ذخیره شد. بافت تومور هموژنایز شد و میزان بیان میکرو RNA let-7a به روش Real time – PCR و IL-6 به روش الایزا اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری let-7a، توسط نرم افزار REST انجام شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تی مستقل برای بررسی حجم تومور و IL-6 به کار گرفته شد.
حجم تومور و IL-6 در گروه تومور- تمرین نسبت به گروه تومور- کنترل کاهش، ولی بیان let-7a افزایش معناداری داشت (05/0P<).
به نظر می رسد در این پژوهش، کاهش حجم تومور مشاهده شده در موش های بالب سی، به دنبال تمرینات هوازی تا حدودی به علت افت عوامل التهابی مانند IL-6 و افزایش let-7a است. این یافته ها از تاثیر تمرین ورزشی بر کاهش رشد تومور در سرطان های مدل موشی حمایت کرده و می توان تا حدودی این نتایج را به خواص ضد التهابی تمرین ورزشی نسبت داد.