بررسی چالش رفتار من سانی در انتصاب مدیران مورد مطالعه: مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز

انتخاب و استخدام کارکنان و مدیران یکی از فعالیت های حیاتی سازمان های امروزی است و در تمام سطوح، استخدام کنندگان سعی در انتخاب بهترین گزینه ها دارند؛ در این راستا، اثر من سانی از چالش هایی است که به ثبات مدیریتی صدمه می زند. این اثر به پدیده ای اشاره دارد که در آن شخص انتخاب کننده، فردی را انتخاب می کند که دارای صفات دموگرافیک و ویژگی های نگرشی مشابه با خودش باشد. مطالعه حاضر با هدف شناخت عوامل تاثیرگذار بر رفتار من سانی و چالش های مرتبط با آن انجام گردید.
این پژوهش از نوع مطالعات مقطعی- توصیفی است که جمعیت هدف آن را کلیه مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکیل دادند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای با چهار بعد بود که علاوه بر ضریب آلفای کرونباخ بیش از 7/0 برای هر بعد، روایی محتوای آن طبق نظر متخصصین و اساتید علوم رفتاری، مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 استفاده گردید.
مطابق با یافته های پژوهش که با مشارکت 60 نفر از مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز به دست آمد، خود شیفتگی مدیران با بروز اثر من سانی همبستگی داشته(805/0r=) و همچنین ارتباط مثبتی میان اثر من سانی با بروز گروه اندیشی در گروه های تصمیم گیری سازمانی مشاهده گردید(875/0r=) از سوی دیگر بین اثر من سانی با تضاد کارکردی همبستگی منفی وجود داشت(685/0-r=).
بر اساس یافته های مطالعه، پیامدهای مخرب اثر من سانی از طریق خودشیفتگی، گروه اندیشی و اجتناب از تضاد کارکردی می تواند به عملکرد مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز لطمه بزند که برای نیل به اهداف سازمان، می بایست چنین رفتارهایی را مورد شناسایی قرار داده و از آن اجتناب نمود.