رابطه تعبد و تعقل در تکلیف مداری

بر اساس نگاه ظاهری و عرفی، هنگامی که انسان با تعقل به حکمی می‌رسد، به دنبال نتیجه است و هنگامی که با تعبد، عملی را انجام می‌دهد، هیچ نتیجه‌ای را در نظر ندارد بلکه فقط به دنبال انجام تکلیف است؛ چنان‌که حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: «ما مکلف به ادای تکلیفیم نه حصول نتیجه». اما آیا می‌توان عملی را بدون درنظرگرفتن نتیجه انجام داد؟ اصولا هرکس عملی را برای رسیدن به نتیجه‌ای انجام ندهد، عملش هدفی ندارد و عمل بی‌هدف، بیهوده و غیرحکیمانه است. اما با نگاهی عمیق‌تر و دقیق‌تر مشخص می‌شود که انسان در هر صورت به دنبال نتیجه است. برای تبیین این موضوع، از ضرورت نیاز به دین آغاز می‌کنیم...