ارزیابی ارگونومیک محیط کار در مراکز ساخت اعضای مصنوعی و وسایل کمکی

در کارگاه های ساخت اعضای مصنوعی و وسایل کمکی،پوسچر نامطلوب و حرکات تکراری و مداوم ازجمله ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی محسوب می شوند. این مطالعه باهدف ارزیابی ارگونومیک محیط کار در این مراکز انجام گرفت.
در این مطالعه تمام پرسنل شاغل در مراکز ارتوز و پروتز (42 نفر) با روش سرشماری موردبررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات عبارت بود از پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و شغلی، پرسشنامه نوردیک وچک لیست ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیک (ERF). تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری مربوطه انجام شد.
میانگین و انحراف استاندارد سن و سابقه کار افراد موردمطالعه به ترتیب برابر با 37/26 (10/21) و 12/8 (9/39) سال بدست آمد. بیشترین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی در بین پرسنل، مربوط به نواحی کمر (42/9%)، شانه ها (40/5%) و زانوها(40/5%) بود. در ارزیابی به وسیله چک لیست ERF، میانگین امتیاز در اندام های فوقانی و تحتانی و همچنین میانگین امتیاز کل بیش ازحد مجاز (بیشتر از 7) بدست آمد.
در بهبود شرایط کار، اقدامات اصلاحی و کنترل ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در افراد موردمطالعه، توجه به ریسک فاکتورهای نواحی کمر، شانه و زانوها به علت شیوع بالا در این نواحی اهمیت دارد.نتایج این مطالعه نشان داد که مشکلات عمده ارگونومیک در کلینیک های درمانی ارتوز و پروتز مربوط به وظایف کفاشی، کار با سمباده، پر کردن قالب گچی و اصلاح قالب گچی می باشد و انجام مداخلات ارگونومیک جهت کاهش و یا حذف پوسچرهای نامطلوب ضروری به نظر می رسد.