تاثیر اجرای برنامه آموزشی پیشگیری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت و پرخاشگری بیمار و خانواده آن ها

پرستاران بیش از سایر گروه های شغلی در معرض خشونت محل کار قرار دارند. نگرش آن ها به مدیریت خشونت در هنگام مواجهه آن ها در برابر خشونت محل کار موثر است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر اجرای برنامه آموزشی پیشگیری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت و پرخاشگری بیمار و خانواده آن ها می باشد.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی یک گروه از نوع قبل و بعد بود که بر روی 65 نفر پرستاران شاغل در بخش اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. مداخله به صورت یک سمینار سه روزه در قالب برنامه های آموزش مداوم با عنوان «پیشگیری از خشونت محل کار در اورژانس» اجرا شد. ابزار گردآوری داده ها، «مقیاس نگرش به مدیریت پرخاشگری و خشونت»The Management of Aggression and Violence Attitude Scaleبود که در آن نمرات کمتر نشاندهنده نگرش مثبت بود. برای سنجش روایی از روش روایی محتوا با نظر 10 نفر از اساتید دانشکده پرستاری و مامایی مشهد و تربیت مدرس تهران انجام شد، پایایی ابزار نیز با روش همسانی درونی و ضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش نشان داد میانگین نمره نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت، در بعد عوامل مدیریتی از 41/4±30/69 قبل از مداخله به 4/41±29/00بعد از مداخله بهبود یافت که این تغییرات به لحاظ آماری معنی دار بود (P=0.021). اما در ابعاد عوامل خارجی، داخلی و موقعیتی این تغییرات معنی دار نبود.
آموزش می تواند نگرش پرستاران نسبت به خشونت را در بعد مدیریت خشونت بهبود بخشد. مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا با اجرای مداخلات آموزشی با محتوا و روش های متفاوت، اثربخشی برنامه های آموزشی در این خصوص را مورد بررسی قرار دهد.