ارزیابی عملکرد سیستولیک و دیاستولیک قلب به وسیله اندکس Tei در بیماران مبتلا به تالاسمی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی حضرت معصومه (س) قم، سال 1392-1391

تشخیص زودرس درگیری قلبی ثانویه به اضافه بار آهن، در مبتلایان به تالاسمی بسیار مهم است. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد سیستولیک و دیاستولیک قلبی به وسیله اندکس Tei در مبتلایان به بتا تالاسمی انجام شد.
این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی بر روی 64 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور و اینترمدیا مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی حضرت معصومه (س) قم طی سال 1392-1391 که تحت درمان با تزریق خون بودند انجام گرفت. بیماران از نظر اندکس Tei، کسر خروجی بطنی، فریتین کنونی، متوسط فریتین 3 سال گذشته، هموگلوبین، سن آغاز خونگیری و سن آغاز شلاتور بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون کای مربع، من ویتنی و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0/05>p در نظر گرفته شد.
سه بیمار (6/2%) تالاسمی ماژور، اختلال خفیف سیستولیک داشتند، درحالی که در هیچ یک از بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا، اختلال سیستولیک مشاهده نشد. 43 بیمار (93/8%) مبتلا به تالاسمی ماژور و 16 (100%) بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا، دارای اختلال دیاستولیک بودند. در این مطالعه بین سن شروع شلاتور و اختلال دیاستولیک اختلاف آماری معنی داری وجود داشت. بین اندکس Tei با جنس، سطح فریتین کنونی، سن شروع خونگیری و هموگلوبین، ارتباط معنی داری وجود نداشت.
طبق نتایج این مطالعه، اولین نشانه های اختلال عملکرد قلبی ناشی از اضافه بار آهن در مبتلایان به تالاسمی؛ اختلال عملکرد دیاستولیک است و با توجه به وجود رابطه معنی دار بین سن شروع شلاتور و ابتلا به اختلال دیاستولیک می توان با شروع منظم شلاتور از سنین پایین تر ابتلا به اختلال دیاستولیک را در این بیماران به تعویق انداخت.