تاثیر ورزش درمانی بر علائم اختلال بیش فعالی/کم توجهی دانش آموزان دوره ابتدایی رفسنجان

کودکان دچار اختلال بیش فعالی/کم توجهی، اولین قربانی غفلت عاطفی، رفتاری و آموزشی هستند. پس درمان این کودکان امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی ورزش درمانی بر میزان علائم اختلال بیش فعالی/کم-توجهی کودکان دوره ابتدایی انجام شد.
بر اساس مقیاس conners و مصاحبه بالینی، 80 کودک دارای اختلال بیش فعالی/کم توجهی از مدارس شهر رفسنجان به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه ورزش درمانی به شیوه ی tatemi درمانی قرار گرفتند. پس آزمون و آزمون پیگیری از هر دو گروه انجام و در نهایت اطلاعات با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته های مطالعه حاکی از کاهش معنادار میزان بیش فعالی، تکانش گری و کم توجهی در گروه آزمایش می باشد. این تفاوت در زمان پیگیری نیز قابل توجه بود.
در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که از ورزش درمانی یا بازی درمانی به عنوان نوعی درمان جایگزین یا مکمل برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کم توجهی می توان استفاده نمود.