نگرش دینی بیماران و ارتباط آن با اقامه نماز در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان حضرت علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان 1390

نماز یکی از بزرگ ترین فرائض اسلامی و عالی ترین تکلیف مکتب تربیتی اسلام است. در حالت بیماری است که انسان بیش از همه اوقات نیاز به احساس امنیت، پشتیبانی و امیدواری دارد. آیا نگرش دینی بیمار بر اقامه نماز او تاثیر دارد؟ لذا مطالعه ای با هدف تعیین ارتباط بین نگرش دینی بیماران با اقامه نماز در بخش های داخلی و جراحی صورت گرفت.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که بر روی 360 نفر از بیماران بستری انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از یک چک لیست پژوهشگر ساخته که مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک مربوط به بیماران و سوالاتی در مورد اقامه نماز و یک پرسشنامه استاندارد نگرش سنج دینی 25 سوالی استفاده شد. نمونه گیری به صورت سهمیه ای غیر احتمالی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحت ویندوز و آزمون آماری کای دو، من ویتنی، تی و آنالیز واریانس انجام شد.
با نگرش دینی بیماران بستری بدین صورت مشاهده گردید که 80 درصد نمونه ها دارای نگرش دینی عالی و 3/18 درصد نگرش در حد خوب داشتند. در بررسی مقایسه ای میانگین نمره نگرش دینی افراد با اقامه نماز در زمان سلامت و همچنین در هنگام بستری، آزمون تی تفاوت معنی داری را نشان نداد. اما افرادی که اقامه نماز را حین بیماری واجب دانسته از میانگین نمره نگرش دینی بالاتری (1/8 ± 8/79) نسبت به افرادی که نماز خواندن حین بیماری را واجب نمی دانستند (4/12± 9/74) بهره مند بودند که این تفاوت معنی دار بوده است. خانم ها از میانگین نمره بالاتری برخوردار بوده و افراد شرکت کننده در این مطالعه، اقامه نماز را بر بهبودی خود موثر بیان داشتند.
در این مطالعه بیماران دارای نگرش دینی بالایی بودند و واجب ندانستن اقامه نماز در موقعیت بیماری به دلیل عدم آگاهی از احکام نماز می باشد، لذا آموزش مذهبی و معنوی برای بیماران بخش های داخلی و جراحی لازم است.