اثر افزودن اسید آلفا-لینولنیک به محیط کشت بلوغ برون تنی اووسایت بر توانایی تکوین و کیفیت رویان حاصل از پارتنوژنز و لقاح برون تنی در بز

غلظت های صفر تا 200 میکرومولار اسید آلفا-لینولنیک (آلفالین) برای مطالعه اثر این اسید چرب بر بلوغ هسته ای اووسایت ها تعیین شد. اووسایت های بز در حضور غلظت های صفر (شاهد)، 10، 50، 100 و 200 میکرومولار آلفالین برای بلوغ کشت داده شدند. بیشترین درصد بلوغ برون تنی با افزودن 50 میکرومولار آلفالین به محیط کشت اووسایت ها حاصل شد (P<0.05). پس از پارتنوژنز/ لقاح برون تنی اووسایت ها، درصد تسهیم و درصد تولید بلاستوسیست اووسایت ها نیز در روزهای سوم و هشتم پس از کشت ثبت شد. میزان آپاپتوز سلول های بلاستوسیست نیز ارزیابی شد. پس از پارتنوژنز، درصد تسهیم اووسایت هایی که محیط کشت آن ها حاوی50 میکرومولار آلفالین بود تفاوتی با شاهد نداشت، ولی درصد تولید بلاستوسیست ها در این گروه بالاتر بود (P<0.05). پس از لقاح برون تنی، درصد تسهیم و درصد تولید بلاستوسیست گروه 50 میکرومولار آلفالین بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). همچنین، بلاستوسیست های گروه 50 میکرومولار آلفالین، سلول های بیشتر و آپوپتوز سلولی کمتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (P<0.05). نتایج این پژوهش نشان داد که اضافه کردن 50 میکرومولار آلفالین به محیط کشت بلوغ برون تنی اووسایت های بز راندمان بلوغ هسته ای، درصد تسهیم، درصد تولید بلاستوسیست و کیفیت آن ها را افزایش می دهد.