ارتباط سطح تیروتروپین (TSH) سرم با نتایج سیتولوژی گره های تیروئید

سرطان تیروئید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز است و فاکتورهایی که بتوانند در افتراق گره های تیروئیدی نقش داشته باشند، اهمیت دارند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح TSH سرم با نتایج سیتولوژی گره های تیروئید انجام پذیرفت.
در این مطالعه مقطعی ابتدا معاینه فیزیکی کامل از بیماران به عمل آمد و سطح سرمی TSH نیز به روش IRMA اندازه گیری شد. در صورتی که TSH خارج از محدوده طبیعی بود، سطح سرمی T4، T3 هم اندازه گیری و در تمامی بیماران سونوگرافی تیروئید انجام شد. از گره تیروئید آسپیراسیون با سوزن باریک (FNA) انجام و نتایج سیتولوژی به وسیله پاتولوژیست تفسیر شد. در پایان کلیه اطلاعات جمع آوری و با نرم افزار Stata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین سنی 275 فرد بیمار 12/5±42/5 سال بود. 8/85 درصد از افراد زن بودند. میانگین BMI در افراد Kg/m2 2.2±23.7 بود. 36 درصد کلسیفیکاسیون گره تیروئید داشتند و بیشترین درصد، مربوط به میکروکلسیفیکاسیون بود. میانگین سطح TSH در افراد دارای بدخیمی بیشتر از افراد با نتیجه خوش خیم بود و با هر واحد افزایش سطح TSH، شانس ابتلا به تیروئید بدخیم 23 درصد افزایش پیدا می کرد (CI=1.01-1.5; OR=1.23). میانگین سن افراد نیز بر اساس نتایج آسپیراسون تفاوت داشت (P=0.002). همچنین شانس ابتلا به بدخیمی، با افزایش هر واحد BMI در افراد 38 درصد افزایش یافت (OR=1.38; CI=1.15-1.66).
نتایج این مطالعه، حاکی از امکان استفاده از سطح سرمی TSH به عنوان عاملی پیش گو کننده احتمال بدخیمی در گره های تیروئیدی است.