میزان بروز HER-2/neu و P16 در تومورهای اپی تلیال تخمدان و ارتباط آن با شاخص های کلینیکوپاتولوژیک

سرطان تخمدان معمولا در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود و مطالعه بر روی فاکتورهای مختلف جهت تشخیص زودرس این سرطان با ارزش می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بروز HER-2/neu و P16 در تومورهای اپی تلیال تخمدان و رابطه آن با شاخص های کلینیکوپاتولوژیک انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 50 بلوک پارافینی تومورهای اپی تلیال تخمدان که از آرشیو بخش آسیب شناسی بیمارستان های امید و قائم (عج) مشهد طی سال های 1386 تا 1392 به دست آمده بود، انجام شد. پس از برش و تهیه اسلایدهای مناسب و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی آنها، اسلایدها توسط یک پاتولوژیست باتجربه تفسیر شدند. اطلاعات مربوط به بیماران از پرونده های آنها در بخش انکولوژی بیمارستان قائم (عج) استخراج شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های آماری کروسکال والیس، من ویتنی، تی تست و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
P16 در 16 مورد (32%) مثبت شده بود.
در این مطالعه شایع ترین تومور اپی تلیال تخمدان، سروز آدنوکارسینوم (64%) بود. P16 در 32% از تومورها بیان شده بود و بروز آن با مرحله بیماری و بقاء کلی بیماران ارتباط داشت (04/0=p، 001/0=p). HER-2 در 28% موارد بیان شده بود و بیان آن با نوع هیستولوژیک تومور ارتباط داشت (03/0=p). اما بین بروز آن با بقاء کلی بیماران (07/0=p) و مرحله بیماری (70/0=p) ارتباطی مشاهده نشد.
با توجه به رابطه معنادار بیان P16 با مرحله بیماری و بقای کلی بیماران، بیان P16 به عنوان یک شاخص پیش بینی کننده بقاء کلی و مرحله بیماری به شمار می رود. در حالی که از بررسی بروز HER-2 نمی توان به عنوان شاخص پروگنوستیک بقاء کلی استفاده کرد.