ارزشیابی محیط آموزشی بر اساس مدل DREEM از دید دانشجویان روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

عوامل بسیاری در فرایند آموزش نقش دارد و می تواند بر یادگیری فراگیران موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی محیط آموزشی از دید دانشجویان روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران و بر اساس مدل DREEM (Dundee ready education environment measure) صورت گرفت.

این مطالعه از نوع توصیفی بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و پرسش نامه DREEM بر روی 30 دانشجوی دختر دانشکده روان شناسی بالینی در سال 1393 انجام شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بیشتر نمونه ها در گروه سنی 22-18 سال قرار داشتند و 7/76 درصد آن ها مجرد بودند. میانگین و انحراف معیار امتیازات کسب شده از ادراک دانشجویان در حیطه های پنج گانه شامل حیطه یادگیری 52/13 ± 99/40 از 60 امتیاز، حیطه استادان 76/10 ± 07/37 از 55 امتیاز، حیطه توانایی علمی 89/8 ± 64/23 از 40 امتیاز، حیطه جو آموزشی 74/14 ± 17/39 از50 امتیاز و ادراک دانشجویان در حیطه شرایط اجتماعی 78/8 ± 20/22 از 35 امتیاز بود. بین میانگین امتیاز محیط آموزشی دانشگاه از دیدگاه دانشجویان و اطلاعات دموگرافیک (سن، تاهل و سال تحصیلی) تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (001/0 < P).

از ویژگی مهم شرایط اجتماعی دانشگاه این است که در یادگیری تاثیر مستقیمی دارد. پس بهبود این شرایط باید در اولویت کارهای مسوولین قرار گیرد. برگزاری کلاس های آموزشی و بازآموزی برای کسب تکنیک های مربوط به ارتقای مهارت های یادگیری و محیط های آموزشی، مشاوره با دانشجویان و در نظر گرفتن روش هایی برای مدیریت مشکلات از طرف مدرسین و مسوولین جهت بهبود شرایط تحصیلی دانشجویان کمک کننده است.