ارزیابی چرخه حیات نیروگاه اتمی بوشهر از دیدگاه اثر برتغییر اقلیم

تولید برق با استفاده از سوخت های فسیلی موجب انتشار آلودگی های محیط زیستی و به ویژه انتشار گازهای گلخانه ای می شود. با وجود آن که برق اتمی به عنوان یک فناوری بدون انتشار گازهای گلخانه ای مورد توجه قرار می گیرد، اما در صورتی که کل چرخه حیات تولید برق اتمی در نظر قرار گیرد، امکان انتشار گازهای گلخانه ای در مراحل مختلف وجود دارد. ارزیابی چرخه حیات یک رویکرد «گهواره تا گور» برای ارزیابی سیستم های مختلف است که قادر است اثرات محیط زیستی را در کل چرخه حیات یک فرآیند مورد ارزیابی قرار دهد. همچنین ارزیابی چرخه حیات امکان تخمین اثرات محیط زیستی تجمعی ناشی از همه مراحل چرخه حیات محصول را فراهم می آورد. بر همین اساس، به منظور ارزیابی انتشار گازهای گلخانه ای و اثر بر تغییر اقلیم ناشی از بهره برداری نیروگاه اتمی بوشهر از این ابزار مدیریتی استفاده شده است. در طبقه بندی اثرات محیط زیستی در روش ارزیابی چرخه حیات، «تغییر اقلیم» به عنوان یکی از طبقات اثر در نظر گرفته می شود. لازم به ذکر است در روش ارزیابی چرخه حیات، سایر اثرات محیط زیستی نیز در نظر گرفته می شوند که در این مقاله مورد بررسی قرار نگرفته اند. شایان ذکر است مدل تعیین ویژگی اثر تغییر اقلیم در این تحقیق، روش تعیین ویژگی و فاکتورهای (GWP100 (1 بوده است. نتیجه ارزیابی چرخه حیات اثر تغییر اقلیم نیروگاه اتمی بوشهر نشان می دهد که انتشار اکسیدهای نیتروژن و دی اکسید کربن بیشترین اثر تغییر اقلیم را در چرخه حیات نیروگاه اتمی بوشهر خواهند داشت.