بررسی میزان ابتلا به اختلالات شخصیت در بیماران مبتلا به ریزش موی منطقه ای در مقایسه با افراد غیر مبتلا

ریزش موی منطقه ای (Alopecia areata یا AA) به یک بیماری التهابی عود کننده اطلاق می شود که طیفی از نقاط کوچک کچلی تا از دست دادن کامل موی بدن را در بر می گیرد. این بیماری، افراد جوان را درگیر می کند و اختلالات زیبایی ایجاد شده توسط آن می تواند عاملی برای ایجاد اختلالات روانی، افسردگی، استرس و بیماری های مرتبط در طول زندگی فرد باشد. اختلالات شخصیت تابلوی بیماری فرد را تغییر می دهد و واکنش این افراد به بیماری متفاوت از سایرین است؛ این مطالعه در جهت شناخت بیشتر انواع اختلالات شخصیتی در بیماران مبتلا به ریزش موی منطقه ای انجام شد.
در این مطالعه ی مورد- شاهدی، 84 نفر (42 نفر مبتلا در مقایسه با 42 نفر گروه شاهد) توسط پرسشنامه ی چند محوری بالینی Millon (Millon Clinical Multiaxial Inventory-III یا MCMI-III) مورد بررسی قرار گرفتند. این پرسشنامه دارای 27 مقیاس است که 14 مقیاس آن، اختلالات شخصیت و 10 مقیاس، نشانگان های بالینی را می سنجند. این پرسشنامه به همراه چک لیستی از متغیرهای سن، جنس، سن شروع بیماری، نوع بیماری زمینه ای، میزان تحصیلات و سابقه ی خانوادگی مثبت به بیماران داده شد.
در تجزیه و تحلیل آماری اختلاف معنی داری بین گروه مبتلا در مقایسه با گروه شاهد در ابتلا به اختلالات شخصیت مشاهده شد (026/0 = P). اختلالات شخصیت در بین زنان مبتلا در مقایسه با مردان شیوع بیشتری داشت (27 در مقابل 5 درصد)؛ این اختلاف در مورد زنان در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (05/0 > P) ولی بین مردان دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود.
در مجموع، با توجه به نتایج به دست آمده و وجود ارتباط معنی دار بین اختلالات شخصیت و ریزش موی منطقه ای در گروه سنی جوانان و نقش موثر این افراد در جامعه، توصیه می شود که مشاوره ی روان پزشکی، تشخیص و درمان های روانی در دستورالعمل این بیماران در کنار سایر درمان های دارویی قرار گیرد.