تاثیر برنامه ی عملی نوشتاری (Written Action Plan) مبتنی بر علایم بر روی میزان مراجعه به اورژانس و غیبت از مدرسه کودکان 7 تا 18 سال شهر اهواز

آسم شایع ترین بیماری مزمن دوره ی کودکی، اولین علت غیبت از مدرسه و سومین علت بستری کودکان زیر 15 سال در بیمارستان می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر WAP (برنامه عملی نوشتاری) بر اساس علائم بر دفعات مراجعه به اورژانس و غیبت از مدرسه کودکان 7 تا 18 سال مبتلا به آسم است.
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که به مدت 12 هفته بر روی 60 نفر از کودکان مبتلا به آسم مراجعه کننده به کلینیک تخصصی ریه شهر اهواز در سال 1390 انجام شد. بعد از همسان سازی (سن، جنس و مدت زمان ابتلا) به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. به گروه مورد WAP بر اساس علایم داده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تحلیلی (تی مستقل و زوجی) و توصیفی (میانگین، واریانس و. .) مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
بعد از انجام مداخله، معیار غیبت از مدرسه (0/18±0/03) و مراجعه به اورژانس (0/25±0/06) در گروه WAP کاهش پیدا کرد. در مقایسه دو گروه بعد از مداخله، بین دفعات مراجعه به اورژانس (0/0001=P) و غیبت از مدرسه تفاوت معنی دار آماری مشاهده گردید (0/007=P).
به نظر می رسد استفاده از WAP بر اساس علائم، در کاهش دفعات مراجعه به اورژانس و غیبت از مدرسه در کودکان مبتلا به آسم موثر باشد.