رویت حق تعالی از منظر علامه طباطبائی؛ با تکیه بر تفسیر المیزان

مسله رویت پذیری خداوند سابقه ای طولانی در میان ملل و نحل دارد. در جهان اسلام، اقوال متعددی از سوی اندیشمندان در این زمینه ابراز شده است، عده ای بر رویت بصری حکم نمودند. عده ای دیگر، حکم بر عدم رویت بصری خداوند داده و درصدد توجیه آیات و روایات دال بر رویت برآمدند. عده ای نیز سعی در حفظ ظاهر این گونه آیات و روایات برآمده، و از عدم انحصار رویت در رویت بصری سخن به میان آوردند. عده ای هم، دست از ظاهر قرآن برداشته و به تاویل و توجیه آیات و روایات پرداخته اند. علامه طباطبائی، مطابقات با روایات، رویت قلبی خداوند را می پذیرد، اما ازآنجاکه خداوند از جسمیت و لوازم آن منزه است، رویت بصری خداوند را مردود می داند. از نظر ایشان رویت قلبی خداوند، به معنای علم حضوری به حضرتش می باشد، نه به معنای علم حصولی.