فراوانی شیار عرضی گوش در بیماران کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1391

بیماری های عروق کرونر از جمله شایع ترین، پرهزینه ترین و ناتوان کننده ترین بیماری ها بوده و شناخت عواملی که در تشخیص و پیش بینی آن کمک کننده باشد ضروری است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین شیار عرضی نرمه گوش با بیماری های عروق کرونر در افراد کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر در رفسنجان انجام شد.
320 فرد پذیرش شده در بخش آنژیوگرافی، از نظر وجود و میزان شیار عرضی نرمه گوش و همچنین میزان گرفتگی عروق کرونر و سایر متغیرهای پژوهش بررسی شدند. اطلاعات، با استفاده از آزمون های مجذور کای و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
68/8 درصد از افراد مورد بررسی دارای بیش از 50 درصد گرفتگی در یکی از شریان های عروق کرونر بودند که از این تعداد 32/7 درصد بدون شیار عرضی نرمه گوش، 43/6 درصد دارای شیار کم و 23/6 درصد دارای شیار زیاد در نرمه گوش بودند که اختلاف معنی دار بود (p=0.01). همچنین اختلاف درجه شیار عرضی نرمه گوش با مصرف سیگار (p=0.014)، هیپرلیپیدمی (0/001> p)، سابقه بیماری قلبی (0/048= p)، سن و شاخص توده بدنی (0/001> p) معنی دار بود. در بین متغیرهای پژوهش، شیار عرضی نرمه گوش، هیپرلیپیدمی و سن توانستند وجود بیماری عروق کرونر را به طور معنی داری پیش بینی کنند.
به نظر می رسد بتوان از این یافته درماتولوژیک به عنوان شاخصی برای پیش بینی احتمال بروز بیماری عروق کرونر در افراد سالم و شاید حتی در موارد اورژانسی مانند جراحی ها، بهره برد.