تاثیر چهار نوع سمان روی استحکام گیر روکش های استیل زنگ نزن در دندان های مولر دوم شیری

روکش های استیل زنگ نزن مواد ترمیمی ارزشمندی برای ترمیم مولرهای شیری محسوب می شوند. سمان های چسباننده ارتباط بین روکش و ساختار دندان آماده شده را فراهم می کنند. لذا هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر استحکام گیر روکش های استیل زنگ نزن (SCC) دندان، هنگام استفاده از چهار نوع سمان مختلف برای چسباندن روکش های استیل زنگ نزن بود.
48 دندان مولر دوم شیری به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شده و تحت تراش استانداردSCC قرار گرفته و برای هر دندان روکش با سایز و گیر مناسب انتخاب شد. قبل از سمان کردن سیم 0/9 ارتودنسی به صورت U شکل به کراون ها لحیم شد، سپس کراون های هر گروه با یکی از چهار سمان پلی کربوکسیلات، زینک فسفات، گلاس آینومر و سمان رزینی چسبانده شد. سپس دندان ها در بزاق مصنوعی قرار گرفته و برای 24 ساعت در انکوباتور oc37 قرار گرفتند. پس از آن دندان ها توسط دستگاه اینسترون با سرعت mm/min 2تحت کشش قرار گرفتند. نیرو به آرامی افزایش پیدا کرد تا زمانی که علایم جدا شدن کراون دندان مشاهده شد. سطح SSC با استفاده از روش گرافیکی محاسبه شد و میزان استحکام گیر به صورت نیرو بر واحد سطح (kg/cm2)محاسبه شد. داده ها با آزمون آماریOne-way ANOVA تجزیه و تحلیل گردیدند. (α=0/05).
میانگین استحکام گیر در سمان پلی کربوکسیلات kg/cm 3/23±17/2زینک فسفات kg/cm 3/28±19/8 گلاس آینومر kg/cm 17.01±3.8و سمان رزینی kg/cm 3/27±19/27 بود. بر اساس آنالیز آماریOne-Way ANOVA بین چهار گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. (P=0.1) استحکام گیر چهار سمان پلی کربوکسیلات، زینک فسفات، گلاس آینومر و سمان رزینی تفاوت چندانی با هم ندارد. بنابراین انتخاب سمان می تواند بر اساس نیاز های فردی بیمار و با توجه به قضاوت دندان پزشک صورت گیرد.