مدلسازی حلالیت دی اکسیدکربن در سیستم Pz-CO2-H2O

در این تحقیق یک مدل ترمودینامیکی بر اساس معادلات پیتزر و ویریال برای مدل سازی سیستم تعادلی پیپرازین – آب – دی اکسیدکربن ارائه شده است. این مدل بر اساس اصول حاکم بر الکترولیت ها شامل: موازنه جرم، موازنه بار، تعادل شیمیائی و تعادل فازی بنا نهاده شده است. در این مدل برای محاسبه ضرایب فعالیت اجزاء در فاز مایع از تابع انرژی آزاد گیبس پیتزر و برای محاسبه ضرایب فوگاسیته اجزاء در فاز گاز از معادله حالت ویریال استفاده شده است. معادلات حاصل از مدلسازی سیستم پیپرازین – آب – دی اکسیدکربن شامل مجموعه ای از معادلات خطی و ناخطی بوده که به طور همزمان با استفاده از روش دستگاه معادلات ناخطی نیوتن حل شده اند. نتایج حاصل از شبیه سازی با داده های تجربی محققین مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. متوسط خطای مطلق مدل برای 376 داده تجربی برابر 7/18 درصد بدست آمد. همچنین مقایسه نتایج مدل با نتایج مدل های مختلف ترمودینامیکی نشان داد که مدل ارائه شده دقت بالاتری برای پیش بینی انحلال دی اکسیدکربن نسبت به سایر مدل ها دارد.