نقص توجه بیماران آلزایمر در اجرای تکلیف دوگانه

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقص تقسیم توجه،در بیماران آلزایمر (AD) با استفاده از روش تکلیف دوگانه است، تا مشخص شود که آیا از این روش می توان برای تشخیص زودهنگام AD استفاده کرد یا خیر.
23 فرد مسن (یازده زن و دوازده مرد) به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند: سیزده بیمار AD و ده فرد مسن سالم گروه کنترل. کاربندی آزمایشی شامل کوشش های الف)single-task و ب)dual-task با دو سطح دشواری بود. در وضعیت single-task از شرکت کنندگان خواسته شد ماه های سال را با ترتیب معمولی (آسان) و معکوس (دشوار) پشت سرهم بیان کنند. آنها یک تکلیف بینایی فضایی حرکتی کامپیوتری از نوع پیگردی را نیز اجرا کردند. در وضعیت dual-task، شرکت کنندگان همزمان با اجرای تکلیف پیگردی، یکی از تکالیف یادآوری ماه های سال را نیز اجرا می کردند.
یک اثر تعاملی (بیماری×سطح دشواری) معنادار مشاهده شد. به این صورت که، در بیماران ADافت عملکرد اجرای همزمان دو تکلیف تابع سطح دشواری تکلیف بود، در حالی که برای افراد مسن گروه کنترل این گونه نبود.
نتایج تحقیق حاضر درک ما در زمینه نقص های توجه بیماران AD را افزایش می دهد و نیز نشان می دهد در ارزیابی توجه افراد مبتلا به مشکلات شناختی، باید نقش بار شناختی تکالیف بکار رفته در روش تکلیف دوگانه نیز به عنوان یک عامل میانجی در نظر گرفته شود.