بررسی کیفیت خواب و تصادفات جاده ای در رانندگان شهرستان شاهرود

رانندگی از جمله مشاغلی است که کیفیت نامطلوب خواب و خواب آلودگی می تواند منجر به افزایش خطا و به دنبال آن افزایش حوادث و تصادفات می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت خواب رانندگان حرفه ای شهرستان شاهرود و رابطه آن با تصادفات جاده ای انجام شد.
در این مطالعه مقطعی تحلیلی تعداد 312 نفر از رانندگان حرفه ای عضو انجمن پایانه های شهرستان شاهرود در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) با هفت مقیاس که روایی و پایایی آن در مطالعات مختلف تایید شده است، همراه با مشخصات دموگرافیک و شغلی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 به کار برده شد.
میانگین و انحراف معیار سن رانندگان 8/34 ± 35/41 سال بود. میانگین تعداد ساعات کاری رانندگان در روز 2/79 ± 9/8 ساعت و میانگین و انحراف معیار نمره کلی کیفیت خواب (PSQI) در رانندگان مورد مطالعه 2/85 ± 4/5 بود و 27/5% آنان کیفیت خواب نا مطلوب داشتند. ارتباط آماری معنی داری بین کیفیت خواب رانندگان با حادثه در یک سال گذشته (p= 0.005)، حادثه در پنج سال گذشته (p= 0.024) و مقصر بودن راننده (p= 0.002) مشاهده شد. اما ارتباطی بین کیفیت خواب و آسیب جسمی یا مرگ در تصادف مشاهده نشد.
یافته های ما نشان داد نزدیک به یک سوم رانندگان کیفیت خواب نامطلوبی داشتند. بین کیفیت خواب رانندگان با حادثه در یک سال و پنج سال گذشته و مقصر بودن راننده ارتباط معنی داری دیده شد. به نظر می رسد کلاس های آموزش سلامت شغلی از جمله بهداشت خواب که برای رانندگان حرفه ای شاهرود در حال برگزاری است می تواند نقش پیشگیرانه در کاهش بروز تصادفات و بهبود کیفیت خواب رانندگان داشته باشد