ارتباط رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی پرستاران شاغل در بخشهای ویژه و اورژانس بیمارستانهای آموزشی شهر کرمان در سال 1391

در سازمان های بهداشتی و درمانی، توجه به رفتار شهروندی-سازمانی و رضایت شغلی در بهبود عملکرد کارکنان و میزان و کیفیت خدمات سلامتی موثر می باشد. با توجه به وجود فشار کاری و مشاهده نارضایتی بیشتر در پرستاران، به نظر می رسد بررسی ارتباط رفتار شهروندی-سازمانی با رضایت شغلی پرستاران حائز اهمیت است.
این مطالعه مقطعی بر روی همه 150 نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه و اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر کرمان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه دو بخشی مربوط به سوالات رضایت شغلی پرستاران و رفتار شهروندی-سازمانی بود. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
نتا یج: میانگین نمره کلی رفتار شهروندی-سازمانی 10/54±88/21 و میانگین نمره کلی رضایت شغلی 17/69± 83/72 بود. بین نمره کلی رضایت (رضایت درونی و رضایت بیرونی) و نمره کلی رفتار شهروندی-سازمانی ارتباط معنی داری با ضریب همبستگی 0/204 مشاهده شد (P=0.012). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و t مستقل نشان داد، بین متغیرهای دموگرافیک (سن، تحصیلات، تجربه، واحد سازمانی و جنسیت) با رضایت شغلی و ابعادش و رفتار شهروندی-سازمانی و زیر گروه هایش ارتباطی وجود ندارد.
به نظر می رسد که بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی، ارتباط معنی داری وجود دارد. لذا مدیران بیمارستان ها برای دستیابی به اهداف سیستم بهداشت و درمان باید به این موضوع توجه کنند.