مقایسه خودکارآمدی در سالمندان ساکن و غیر ساکن آسایشگاه سالمندی شهرکرد

خودکارآمدی با ابعاد روانشناختی زندگی سالمندان از جمله سلامتی و کیفیت زندگی مرتبط می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه خودکارآمدی در سالمندان ساکن سرای سالمندان و غیر ساکن در شهرکرد انجام شده است.
این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی مقایسه ای بوده است. نمونه مورد مطالعه 100 نفر از زنان و مردان بالای 60 سال بودند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه، تحلیل قرار گرفت.
بر اساس نتایج، میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی در سالمندان ساکن در خانواده 11/48±51/76 و در سالمندان ساکن در آسایشگاه سالمندی 5/26 ±48/44 بود. همچنین در سالمندان ساکن در آسایشگاه سالمندی بین نمره خودکارآمدی با جنس (p=0/035)، محل سکونت (p=0/041)، گروه سنی (p=0/025) و رضایت از سرای سالمندان (p=0/048)، همبستگی معنی داری دیده شد.
با توجه به پایین تر بودن میانگین نمره خودکارآمدی سالمندان در آسایشگاه سالمندی ضرورت توجه بیشتر مسئولین خانه های سالمندی به نیاز های سالمندان و آموزش های همگانی ترویج فرهنگ نگهداری از سالمندان در کانون خانواده از موارد بسیار مهم و اساسی است.