همبستگی بین ایده پردازی خودکشی با سیستم های مغزی رفتاری و کمال گرایی

پژوهش حاضر به بررسی همبستگی بین ایده پردازی خودکشی با سیستم های مغزی رفتاری و کمال گرایی می پردازد.
این پژوهش از نوع مقطعی و همبستگی بود. به این منظور تعداد 200 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز (100 نفر دختر و 100 نفر پسر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند و به سه پرسشنامه ایده پردازی خودکشی بک (BSSI)، مقیاس چندبعدی کمال گرایی (MPS) و پرسشنامه گری/ویلسون (GWPQ) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها حاکی از آن بود که بین ایده پردازی خودکشی با سیستم بازداری رفتاری (R=0/55)، کمال گرایی خودمدار (R=0/40) و کمال گرایی جامعه مدار (R=0/47) رابطه مثبت و معناداری در سطح معناداری 0/01 وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که سیستم بازداری رفتاری، کمال گرایی خودمدار و کمال گرایی جامعه مدار به صورت مثبت و معنادار ایده پردازی خودکشی را مورد پیش بینی قرار می دهند.
سیستم بازداری رفتاری، کمال گرایی خودمدار و کمال گرایی جامعه مدار با ایده پردازی خودکشی رابطه دارند و قادر به پیش بینی ایده پردازی خودکشی هستند.