بررسی شاخص های زیج حیاتی مراکز بهداشتی درمانی روستایی شیراز قبل و بعد از اجرای برنامه پزشک خانواده طی سال های 91-1380: یک گزارش کوتاه

سلامت مادران و کودکان یکی از مسائل مهمی است که نیاز به توجه ویژه دارد. یکی از اهداف برنامه پزشک خانواده بهبود شاخص های زیج حیاتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص های زیج حیاتی مراکز بهداشتی درمانی روستایی شیراز قبل و بعد از اجرای طرح پزشک خانواده طی سال های1391-1380 انجام شده است.
این مطالعه به صورت مقطعی در سال 1393 انجام شد. داده ها با استفاده از فرم جمع آوری پژوهشگر ساخته و به صورت سرشماری از سال1380 تا سال 1391 از مراکز بهداشتی والفجر و انقلاب جمع آوری شدند. از آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها از نرم افزار Excel و آزمون ویلکاکسون استفاده شد.
بیشترین میانگین شاخص های زیج حیاتی بعد از اجرای طرح پزشک خانواده مربوط به شاخص باروری عمومی (98/5) و کمترین مربوط به باروری کلی قبل از اجرای طرح پزشک خانواده بود (17/0). بین چهار شاخص قبل و بعد از اجرای طرح رابطه معناداری وجود داشت (05/0p<). شاخص های مرگ نوزاد زیر1 ماه، مرگ کودکان زیر1 سال، درصد کودکان زیر1 سال و درصد مرده زایی از سال 1380 تا سال 1391 روندی رو به کاهش داشتند.
شاخص های بهداشتی درصد مرگ نوزاد زیر 1 ماه، درصد مرده زایی، درصد کودکان زیر 1 سال و درصد موالید خام بعد از طرح پزشک خانواده ارتقا یافتند. لذا با اجرای صحیح، نظارت مداوم و افزایش آگاهی مردم از این طرح می توان در جهت ارتقا شاخص های زیج حیاتی اقدام موثر انجام داد.