بررسی الگوی خواب در پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر زاهدان در سال 1390

بین کیفیت خواب و کیفیت ارائه خدمت در پرستاران ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. از آنجا که پرستاران یکی از مهمترین گروه های فعال در جهت تامین سلامتی بیماران می باشند، لذا بایستی از کیفیت خواب خوب و کیفیت زندگی خوبی برخوردار باشند. هدف این مطالعه بررسی الگوی خواب در پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و عوامل مرتبط با آن می باشد.
در این مطالعه مقطعی 300 پرستار دارای مدرک کارشناسی و استخدام رسمی شاغل در بیمارستان های علوم پزشکی زاهدان مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از یک فرم اطلاعاتی شامل متغیرهای زمینه ای و وضعیت کاری و همچنین از شاخص کیفیت خواب Pittsburgh برای سنجش کیفیت خواب شبانه و از مقیاس خواب آلودگی Epworth برای سنجش خواب آلودگی روزانه استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، مجذور کای و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
1/22% شرکت کنندگان مرد و 9/77% زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 61/6±63/31 و میانگین سابقه کار آنها 79/6±55/7 سال بود. نتایج بررسی نشان داد که 17% پرستاران از کیفیت خواب خوب برخوردار بودند و 6/32% دارای خواب آلودگی بودند. در تحلیل تک متغیره کیفیت خواب با متغیر های جنس، سن، درآمد، الگوی نوبت کاری، سابقه خطای کاری، وضعیت تاهل و بیمه دارای رابطه آماری معنی دار و وضعیت خواب آلودگی با متغیرهای وضعیت تاهل و سابقه خطای کاری رابطه آماری معنی دار داشت (05/0p<). در تحلیل چندگانه با رگرسیون لوجستیک، کیفیت خواب و وضعیت خواب آلودگی هر دو با متغیرهای الگوی نوبت کاری، وضعیت تاهل و سن رابطه آماری معنی داری داشت (05/0p<).
نتایج این بررسی نشان داد پرستاران از کیفیت خواب مطلوبی برخوردار نیستند، لذا با توجه به اهمیت وظیفه پرستاران و تاثیر کیفیت خواب آنها بر عملکردشان نتایج این مطالعه تعدیل ساعت کاری پرستاران و استخدام تعداد بیشتر پرسنل پرستاربرای کاهش حجم کاری توصیه می کند.