نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه درباره آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیکی موجب افزایش کارایی فرآیند آموزش می شود اما گسترش موثر آن بدون توجه به نگرش کاربران موفقیت آمیز نخواهد بود. طرز نگرش کاربر در نحوه به کارگیری آموزش الکترونیکی از عوامل بسیار موثر در به کارگیری و استفاده از آن ها محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه در خصوص استفاده از آموزش الکترونیکی بود.

این مطالعه توصیفی مقطعی با روش نمونه گیری طبقه بندی با انتساب متناسب در دانشکده ها و تصادفی ساده میان اعضای هیئت علمی انجام شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه محقق ساز مبتنی بر مطالعات مشابه در دو قسمت شامل یازده سوال زمینه ای و دوازده گویه نگرش بود که روایی آن با بهره گیری از نظرات متخصصین و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ برابر 73/0 برآورد شد. پرسشنامه به صورت خود ایفا توسط اعضای هیئت علمی تکمیل شد. داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و آزمون های تی تست مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.

حداکثر نمره کسب شده توسط اعضای هیئت علمی 23/47 درصد از نمره کل بود. به ترتیب سه گویه صرفه جویی در زمان دانشجو، حل بسیاری از مشکلات تدریس و صرفه جویی در زمان استاد، میانگین نمره بالاتری را کسب کردند. تنها اعضای هیئت علمی دارای سابقه آموزش در خصوص یادگیری الکترونیکی از نگرش مناسب تری برخوردار بودند (003/0=P).

سطح نگرش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه مناسب نبود و برای بهبود آن کارگاه هایی در قالب توانمندسازی اعضای هیئت علمی در زمینه آموزش الکترونیکی توسط مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی با تمرکز بر نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می شود.