فلسفه و کارکرد خشونت کلامی در نمایش نامه زبان کوهستان هارولد پینتر رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی

این مقاله به بررسی مسئله خشونت کلامی در زبان نمایشی می پردازد. ژانت مال یکن (2004) شش مولفه برای بررسی خشونت کلامی معرفی می کند که به واسطه وجود این مولفه ها زبان را می توان عنصر خشونت آمیز دانست. شخصیت ها در متون نمایشی، (هم چون متون دیگر ادبی)، توسط زبان خلق می شوند، تحت استیلای قوانین حاکم بر آن پرورش می یابند، گاهی توسط آن مورد تعرض قرار می گیرند و در نهایت دگرگون می شوند. در تعداد قابل توجهی از نمایش نامه های مدرن، زبان در نقش آنتاگونیستی ظاهر می شود که با خشونت و ستیزه جویی نقش نابودی و تخریب دیگر شخصیت های نمایش نامه را بر عهده دارد. نظر به این که شکل گیری شخصیت های نمایشی بر پایه دیالوگ هایشان شکل می گیرد، مطالعه علمی خشونت کلامی به عنوان یکی از مولفه های کلام دراماتیک در این نوع ادبی ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر بر پایه نظریه مالکین در مورد الگوهای خشونت کلامی در درام، با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی به بررسی این الگوها در نمایش نامه زبان کوهستان هارولد پینتر می پردازد و تلاش می کند تا مولفه های غالب در گفتمان خشونت آمیز شخصیت های این نمایش و هم چنین روابط قدرت حاکم در این اثر را ارائه دهد.