کاهش اثرات مضر مس روی پیاز خوراکی با کاربرد برون زای اسید آسکوربیک

در این پژوهش اثرات بهبودی اسید آسکوربیک 5/ 0 میلی مولار بر رقم قرمز آذرشهر پیاز خوراکی (Allium cepa L.) تحت تنش مس (5/ 6 میکرومولار) مورد مطالعه قرار گرفت. در گیاهان یک هفته ای پیاز تیمار مس موجب کاهش وزن تر ریشه ها و برگ ها گردید. تنش مس منجر به کاهش شاخص پایداری غشاهای سلولی برگ ها و افزایش قابل ملاحظه در محتوای پراکسید هیدرو‍‍ژن و پراکسیداسیون چربی های ریشه ها و برگ ها شد. در پاسخ به سمیت مس محتوای آنتوسیانین برگ ها، ترکیبات فنلی برگ ها و ریشه ها، ونیز مقدار پروتیئن های محلول و پرولین افزایش نشان دادند. تیمار با اسید آسکوربیک موجب افزایش وزن تر ریشه ها و برگ ها در همه گیاهان در شرایط واجد تنش و نیز فاقد تنش گردید. در گیاهان تحت تنش مس، کاربرد برون زای اسید آسکوربیک به طور معنی داری شاخص پایداری غشاهای سلولی برگ ها را افزایش داد. در همه گیاهان تیمار اسید آسکوربیک کاهش قابل ملاحظه آنتوسیانین ها، ترکیبات فنلی و پرولین را باعث شد. کاربرد آسکوربیک اسید موجب کاهش محتوای پراکسید هیدرو‍‍ژن و ممانعت از پراکسیداسیون چربی ها در ریشه و برگ همه گیاهان در هر دو شرایط واجد و فاقد تنش شد. در گیاهانی که تحت تنش مس قرار نداشتند تیمار با اسید آسکوربیک منجر به افزایش محتوای پروتیئن های محلول شد. نتایج حاکی از آن است که کاربرد ریشه ای اسید آسکوربیک اثرات مضر اکسیداتیو مس بر رشد پیاز خوراکی را تقلیل می دهد.