حذف بور از محلول های آبی به وسیله ی کانی زئولیت اصلاح شده با هگزادسی تری متیل آمونیوم (HDTMA)

به دلیل این که بور در محیط های آبی (آب و محلول خاک) به صورت گونه ی بدون بار B(OH)3 و گونه ی باردار منفی B(OH)4− می باشد، حذف آن از آب بسیار مشکل است. امروزه، به منظور اصلاح و افزایش ظرفیت جذب کانی ها از لیگاند های مختلف استفاده می شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر زئولیت اصلاح شده با هگزادسی تری متیل آمونیوم (HDTMA) بر جذب بور از محلول های آبی در محدوده ی pH بین 6 تا 9/5، و در دو سطح غلظت 5 و 15 میلی گرم بر لیتر بور انجام شد. هم چنین اثر قدرت یونی و نوع کاتیون (0/06، 0/03 مولار نیترات کلسیم یا نیترات منیزیم) بر جذب بور در غلظت پنج میلی گرم بر لیتر مورد بررسی قرار گرفت. تمامی آزمایش های هم دمای جذب در pH، 0/1±9/5، در الکترولیت زمینه ی نیترات کلسیم و در شش سطح غلظت بور (1 تا 15 میلی گرم بر لیتر) انجام گرفت. نتایج آزمایشات جذب وابسته به pH نشان داد که با افزایش pH، میزان جذب بور به وسیله ی کانی زئولیت اصلاح شده افزایش یافت و بیشترین جذب بور در pH، 9/5 صورت گرفت. میزان جذب بور در حضور کاتیون کلسیم نسبت به منیزیم بیشتر بود. نتایج همدماهای جذب نشان داد که مدل های فروندلیچ و لانگمویر جذب بور را به خوبی توصیف کردند، ولی مدل فروندلیچ با بیشترین مقدار ضریب تبیین (R2=0/99) و کمترین خطا (SEE=0/47) بهترین برازش را بر داده های جذب زئولیت داشت. حداکثر ظرفیت جذب (qmax)، به وسیله ی مدل لانگمویر برای کانی زئولیت اصلاح شده 120 میلی مول بر کیلوگرم تعیین شد.