تحلیل فراوانی منطقه ای جریان کم در حوزه آبخیز کارون شمالی

خشکسالی هیدروژیک معمولا بر منطقه وسیعی تاثیر گذار است و جریان حداقل رودخانه ای شاخص مناسبی برای مطالعه خشکسالی هیدرولوژیک است. در این تحقیق جهت پیش بینی خشکسالی هیدرولوژیک در حوزه آبخیز کارون شمالی، 14 ایستگاه با طول دوره آماری مناسب و آمار ثبت شده تا سال آبی 88-1387 انتخاب شد و 13 خصوصیت فیزیوگرافی و اقلیمی از ایستگاه های منتخب برای انجام آزمون همگنی به روش تحلیل خوشه ایسلسله مراتبی مد نظر قرار گرفت. سپس سری زمانی جریان حداقل 7 روزه، برای هر ایستگاه محاسبه شد و بر اساس آزمون های نکویی برازش کای اسکوئر و کلموگراف اسمیرنوف و همچنین محاسبه آماره توزیع گامای 2 پارامتره به عنوان بهترین توزیع منطقه ای شناسایی گردید و دبی جریان حداقل 7 روزه با دوره های بازگشت 5، 10،20، 50 و 100 سال با استفاده از نرم افزار FREQ در هر ایستگاه برآورد گردید. سپس تحلیل منطقه ای جریان کم به روش رگرسیون چند متغیره انجام شد. به علاوه با ترسیم منحنی تداوم جریان در هر ایستگاه، شاخص نیز برای هر ایستگاه استخراج گردید و نقشه های ناحیه بندی شاخص های، ، و تهیه شد. نتایج تحلیل منطقه ای نشان داد که ارتفاع متوسط و شیب متوسط حوزه آبخیز کارون شمالی از عوامل موثر بر جریان حداقل در این حوزه می باشند. همچنین بررسی نقشه های ناحیه بندی جریان حداقل نیز نشان داد از میان نواحی که بیشتر خشکسالی را تجربه می کنند گستره جنوب شرقی حوزه، خشکسالی شدیدتری را نسبت به سایر نقاط تجربه می کند.