گزارش موردی: پیشرفت وضوح گفتار یک بزرگسال ناشنوای عمیق پیش زبانی، در بافت های /g/ و /ga/

گفتار ناواضح از مشکلات اصلی ناشنوایان است. در این پژوهش، بیان کلامی به فرد ناشنوای عمیق بزرگسال آموزش داده شد، با این هدف که امکان آموزش گفتار واضح بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس همچون حس لامسه و بینایی و حس حرکت اثبات شود.
برای ارزیابی وضوح گفتار، قبل و بعد از درمان، از دو روش تشخیص مورد و نمره دهی استفاده شد. براساس قضاوت های سه فرد فارسی زبان که با گفتار ناشنوایان آشنا نبودند، وضوح صدای /g/ و هجای /ga/ سنجیده شد. این مطالعه مداخله ای موردمنفرد (Single subject) طی 12 جلسه 1ساعته به طور میانگین هفته ای سه بار انجام شد.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که براساس ملاک تشخیص مورد، وضوح گفتار در دو بافت صدا و هجای مدنظر، از سطح ناواضح به واضح پیشرفت کرد. براساس ملاک نمره دهی، سه فرد شنوا میزان پیشرفت وضوح را 100درصد برآورد کردند.
یافته های پژوهش نشان داد درنتیجه درمان، وضوح گفتار این فرد ناشنوا به میزان چشمگیری افزایش یافته است؛ بنابراین، می توان ادعا کرد افزایش وضوح گفتار، حداقل در بافت های مطالعه شده، بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس امکان پذیر است.