رابطه سبک های دلبستگی با نگرش دینی دانش آموزان متوسطه ی شهرستان آمل در سال 1393

مفهوم دلبستگی، پیوند هیجانی پایدار بین دو فرد است، بطوری که هر یک از طرفین کوشش می کند نزدیکی یا مجاورت با موضوع دلبستگی را حفظ و به گونه ای عمل کند تا مطمئن شود که ارتباط ادامه می یابد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی با نگرش دینی دانش آموزان دوره متوسطه در سال 1393می باشد.

روش تحقیق توصیفی است. جامعه آماری شامل 11650 نفر از دانش آموزان متوسطه ی شهرستان آمل بود. از بین جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران با لحاظ 0/05 = α و مقدار خطای قابل قبول0/05 و 0/5=p=q؛ تعداد 370نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزارپژوهش پرسشنامه15سوالی سبک دلبستگی هازن و شیور، پرسشنامه 30 سوالی هوش معنوی جودی نیل و پرسشنامه21 سوالی نگرش به دین آلپورت بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان تحلیل شد.

یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و هوش معنوی با مولفه های نگرش دینی دانش آموزان رابطه وجود دارد(0/01 >P).تحلیل رگرسیون نیز نشان داد؛ بین مولفه های سبک دلبستگی و مولفه های هوش معنوی با نگرش دینی در سطح اطمینان 95 درصدرابطه معنی داری وجود دارد (47/0 = R، 56/16 = (363and6) Fand05/0> P). همچنین تنها سهم سبک دلبستگی اجتنابی و هوش معنوی پیوستگی با وجود متعالی که به ترتیب (03/3 = t، 20/0 = β 74/2 = t، 20/0 = β) در پیش بینی میزان نگرش دینی معنی دار است. اما سهم سایر متغیرها معنی دار نبود.

بر اساس نتایج این پژوهش سبک دلبستگی و هوش معنوی توان تبیین واریانس نگرش دینی دانش آموزان متوسطه را دارد.