تاثیر اجرای برنامه منتخب آمادگی مقدماتی بر میزان شیوع آسیب های جسمانی رایج دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر اجرای برنامه منتخب آمادگی مقدماتی بر میزان شیوع آسیب های جسمانی رایج دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین بود.
300 دانشجوی پسر مقدماتی سال 1389 دانشگاه علوم انتظامی امین با میانگین و انحراف استاندارد سن 1/03 ± 19/62 سال، قد 4/69 ± 176/57 سانتیمتر، وزن 6/63 ± 66/26 کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (150 نفر)، شاهد (150 نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ثبت آسیب استفاده شد. نمونه ها در هر دو گروه برنامه تمرینی منتخب و رایج را به مدت 8 هفته زیر نظر مربی انجام دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از t مستقل در سطح معنی داری 0/05 استفاده گردید.
نتایج نشان داد که اندام تحتانی با 54/61 درصد بیش از سایر بخش های بدن نمونه های تحقیق حاضر در حین تمرین دچار آسیب دیدگی گردیده اند و آسیب های عضلانی با 63/13 درصد بیش از سایر بخش ها در معرض آسیب دیدگی بوده است. همچنین اندام تحتانی با 57/41، 46/95، 57/64، 56/56 درصد به ترتیب بیشترین فراوانی را در آسیب های استخوانی، پوستی، عضلانی و مفصلی در حین تمرین به خود اختصاص داده است. علاوه بر این آسیب های استخوانی رایج بالاتنه (0/013 = P)، آسیب های استخوانی رایج تنه (0/003 = P)، آسیب های استخوانی رایج پایین تنه (0/001 < P)، آسیب های عضلانی رایج بالاتنه (0/001 < P)، آسیب های عضلانی رایج تنه (0/001 < P)، آسیب های عضلانی رایج پایین تنه (0/001 < P) آسیب های مفصلی رایج بالاتنه (0/001 = P)، آسیب های مفصلی رایج تنه (0/001 < P)، آسیب های مفصلی رایج پایین تنه (0/001 < P) پس از اجرای پروتکل منتخب به میزان معنی داری کاهش یافته بود.
نتایج حاکی از آن بود که اندام تحتانی بیش از سایر بخش های بدن نمونه های تحقیق حاضر در حین تمرین دچار آسیب دیدگی گردیده اند. همچنین دانشجویان شرکت کننده در برنامه منتخب آمادگی مقدماتی نسبت به برنامه رایج آمادگی مقدماتی احتمالا کمتر در معرض آسیب هستند که این مطلب توجه بیشتر مسئولان رده بالای نظامی کشور را در به کارگیری برنامه منتخب آمادگی مقدماتی می طلبد.