بررسی مقایسه ای اثرات قلبی-تنفسی، کیفیت بیهوشی و زمان هوشیابی در بیهوشی ایجاد شده با داروهای ایزوفلوران ویا پروپوفول در کبوتر (domestica Columba Livia)

باور عمومی براین است که مطمئن ترین و رایج ترین انتخاب برای بیهوشی در پرندگان، بیهوشی استنشاقی می باشد، اما در بعضی از شرایط بالینی مثلا جراحی نای، بیهوشی تزریقی تنها انتخاب موجود، صرفنظر از وجود یا عدم وجود دستگاه بیهوشی، می باشد.
بررسی کیفیت بیهوشی و زمان هوشیابی در بیهوشی ایجاد شده با داروهای ایزوفلوران و پروپوفول در کبوتر.
تعداد 20کبوتر نر و ماده از نژاد مشابه (کبوتر خانگیColumba Livia) با متوسط وزن g 95/37±5/302 انتخاب شد کبوتران به صورت تصادفی در دو گروه ده تایی تقسیم شدند. در یک گروه بدون پیش بیهوشی، القای بیهوشی با ایزوفلوران 5% به وسیله ماسک و ادامه بیهوشی به مدت 30 دقیقه با ایزوفلوران (بین2%) توسط لوله نایی فاقد کاف صورت گرفت. در گروه دیگر بدون پیش بیهوشی، القای بیهوشی با پروپوفول1% به میزان mg 14 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن توسط آنژیوکت زرد رنگ (شماره 24) که در ورید زیر بال قرار داده شده بود، به صورت تزریق آهسته صورت گرفت. سپس برای ادامه بیهوشی در طول 30 دقیقه، از پروپوفول به میزان mg 33/1به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دقیقه به صورت انفوزیون با پمپ تزریق استفاده شد و به کبوتران اکسیژن کمکی با لوله نایی فاقد کاف داده شد. دمای بدن (کلوآکی)، تعداد ضربان قلب در دقیقه، تعدادتنفس در دقیقه و میزان اشباع نسبی اکسیژن هموگلوبین شریانی (SPO2) در هردو پروتکل بیهوشی قبل از القا بیهوشی و در دقایق 1،3،5،10،15،20،25،30 بعد از القا و همچنین در پایان دوره هوشیابی ثبت گردید.
بیهوشی اثر معنی داری بر تعداد تنفس در دقیقه، ضربان قلب در دقیقه و%SPO2 داشت (0/05≤p). مدت زمان هوشیابی در دو گروه به صورت معنی داری متفاوت بود.
نتیجه گیری نهایی: کبوتران بیهوش شده با ایزوفلوران بیهوشی آرام و سریعی داشتند اما در کبوتران بیهوش شده با پروپوفول القای بیهوشی نامنظم بوده و برای همه کبوتران یکسان نبود. اما در مجموع، پروپوفول حاشیه امنیت کمتری نسبت به ایزوفلوران.