پتانسیل مقاومت به استرس غرقابی در ژرم پلاسم گلابی وحشی (Pyrus boisseriana Buhse.)

ژرم پلاسم وحشی گونه های گیاهی به واسطه اکتساب سازگاری در سطح ژن تا خصوصیات ظاهری، سازگاری مقبولی به انواع تنش های محیطی نشان می دهند که استفاده از آن ها در جنگل کاری ها، کشاورزی، و باغداری مورد توجه قرار می گیرد. در این پژوهش، با تکیه بر مطالعه زنده مانی، رشد، زیست توده، و تغییرات فیزیولوژیکی نهال های گلابی وحشی، پتانسیل این گونه، به عنوان پایک در باغ هایی که به طور متناوب تحت تاثیر شرایط غرقابی قرار می گیرند، بررسی شد. بدین ترتیب نهال های گلابی در طرحی کاملا تصادفی و دو سطح غرقابی (15 روز غرقاب و به دنبال آن 15 روز زهکشی) و شاهد به مدت 30 روز بررسی شدند. نتایج نشان داد که غرقابی باعث کاهش زنده مانی و رویش قطری و ارتفاعی نهال ها شده است. همچنین مشخص شد که غرقابی پس از 7 روز باعث کاهش شدید پارامترهای فیزیولوژیک از جمله هدایت روزنه ای، فتوسنتز، و میزان تعرق شده است و این روند کاهشی تا 15 روز بعد از شرایط غرقاب ادامه داشت تا اینکه بعد از زهکشی، مشخصه های فیزیولوژی شروع به بازیابی کردند. همچنین غرقابی باعث کاهش زیست توده قسمت های گوناگون نهال شده است. ثبت مقادیر ناچیز پارامترهای فتوسنتز در روز پانزدهم از تنش، حاکی از آن است که ژرم پلاسم وحشی گلابی می تواند در باغ هایی که به طور متناوب 15 روز تحت شرایط غرقاب هستند مورد توجه قرار بگیرد. در صورت ادامه شرایط غرقاب بیش از 15 روز مرگ گیاه حتمی است.