تعیین میزان تجزیه‫پذیری و ضرایب هضمی کنجاله کانولا با روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز

تحقیق حاضر به منظور تعیین ارزش غذایی کنجاله کانولا با استفاده از روش های کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز تجمعی انجام شد. در این پژوهش تعداد دو راس گوسفند نر اخته فیستولاگذاری شده (2±45 کیلوگرم) نژاد قزل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. مقدار گاز تجمعی تولیدی در زمان های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48 و 72 ساعت و تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی تا زمان 96 ساعت اندازه گیری گردید. ضرایب تجزیه پذیری بخش محلول پروتئین خام کنجاله کانولا (A)، کنجاله کانولا فرآوری شده با 5/ 0 درصد اوره (B) و کنجاله کانولا فرآوری شده با مایکروویو (C) به ترتیب 74/ 4، 81/ 15 و 15 درصد و برای بخش قابل تخمیر به ترتیب 05/ 31، 62/ 39 و 55/ 65 درصد بودند. پتانسیل تولید گاز تجمعی بخش محلول و بخش غیرمحلول (a+b) تیمارهای A، B و C به ترتیب 13/ 252، 57/ 213 و 88/ 240 میلی لیتر در گرم ماده خشک بودند. پروتئین قابل متابولیسم تیمارهای A، B و C نیز به ترتیب 11/ 283، 33/ 329 و 39/ 284 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. ضریب همبستگی به دست آمده بین تجزیه پذیری ماده خشک و میزان گاز تجمعی تولیدی برای تیمارهای مورد آزمایش به ترتیب 958/ 0، 976/ 0 و 932/ 0 بود و این ضریب بین تجزیه پذیری پروتئین خام و میزان گاز تجمعی تولیدی به ترتیب 987/ 0، 994/ 0 و 989/ 0 بود. بالا بودن همبستگی بین روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز تجمعی نشان دهنده صحت استفاده از روش تولید گاز تجمعی با هزینه کمتر در تعیین قابلیت هضم مواد خوراکی است.