استفاده از نمره دیسیپلینی تجمعی در بلوک های ادغام یافته برای جلوگیری از حذف دروس

یکی از چالش های برنامه ادغام یافته، نحوه ارزیابی و نمره دهی آن می باشد. هرچند محاسبه یک نمره برای کل بلوک در راستای اهداف برنامه آموزشی ادغام یافته است، حذف سیستماتیک مطالعه دروس به ویژه درباره دیسیپلین هایی که ارزش واحدی کمتری دارند، نگرانی جدی ایجاد می کند. در مطالعه حاضر تجربه دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه ارزیابی دانشجویان در بلوک های ادغام یافته و نمره دهی آن ها ارایه گردید.
دانشجویان در انتهای سال اول چهار بلوک «مولکول و سلول- بافت، تکوین، عملکرد- قلب، گردش خون و خون- تنفس» را پشت سر گذاشتند. هر بلوک شامل آناتومی، فیزیولوژی، بافت شناسی و جنین شناسی بود. در پایان هر بلوک نمره کلی آن به عنوان عملکرد دانشجو گزارش شد. در پایان سال تحصیلی نیز نمرات دیسیپلینی تجمعی بر اساس نمرات وزن دهی شده هر یک از دیسیپلین ها در تمام بلوک ها محاسبه و اعلام گردید.
تعداد دانشجویانی که در پایان سال تحصیلی حد نصاب قبولی دیسیپلینی را کسب نکردند، به ترتیب در دیسیپلین های بافت شناسی، آناتومی، جنین شناسی و فیزیولوژی 15، 17، 44 و 3 نفر بودند. این دانشجویان باید قبل از شروع سال تحصیلی بعدی در آزمون دیسیپلینی پایان سال شرکت می کردند.
مقایسه تعداد دانشجویانی که در دیسیپلین هایی با تعداد واحد کم (مانند جنین شناسی) موفق به کسب حد نصاب قبولی نشدند، با تعداد دانشجویانی که در دیسیپلین هایی با تعداد واحد بیشتر (مانند فیزیولوژی) نمره قبولی را کسب نکردند، نشان می دهد که برخی از دانشجویان از مطالعه دروس کم واحد صرف نظر می کنند. در نظر گرفتن نمره دیسیپلینی تجمعی در کنار نمره بلوکی می تواند موجب کاهش حذف سیستماتیک دروس در بلوک های ادغام یافته گردد.