رابطه ی مهارت های ارتباطی با عملکرد آموزشی - پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

نظام آموزش عالی کشاورزی برای بقای خود، به ارتباطات نیاز دارد و درک و شناخت بهتر از مهارت های ارتباطات انسانی، موجب ارتقای سازمانی می شود. این تحقیق از نوع علی- معلولی است و با هدف تعیین رابطه ی مهارت های ارتباطی با عملکرد آموزشی- پژوهشی اعضای هیات علمی انجام شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق، 120تن اعضای هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بود(N=120) که با استفاده از روش نمونه گیری عمدی ساده، 98 تن از اعضای هیات علمی برای بررسی گزینش شدند(n=98). ابزار تحقیق از لحاظ روایی محتوایی برابر نظر شماری از اعضای هیات علمی دانشگاه تهران در این زمینه تایید شد و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (بین 87/ 0 - 77/ 0) تایید شد. پردازش داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. نتایج تحقیق نشان دادندکه میزان ضریب همبستگی بین مهارت های ارتباطی (مهارت گوش دادن موثر، مهارت نوشتاری، مهارت ارتباط شفاهی و مهارت کار با همکاران)، با عملکرد آموزشی- پژوهشی نمونه آماری مورد بررسی، (rs=0/511) می باشد که گویای ارتباط مثبت و معنادار بالا(01/ 0= P)، بین مهارت های ارتباطی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی مورد بررسی با عملکرد علمی آنان است. بنابراین، مشخص شد که با افزایش مهارت های ارتباطی اعضای هیات علمی، عملکرد علمی آنان نیز افزایش می یابد. در نهایت، به منظورارتقای عملکرد علمی اعضای هیات علمی کشاورزی و منابع طبیعی بر مبنای یافته های به دست آمده از پژوهش، پیشنهادها و راهکارهایی در جهت کمک به سیاستگزاران، مدیران و برنامه ریزان نظام آموزش عالی کشاورزی ارایه شده است.