تاثیر استرس القایی بر میزان خطای حافظه فعال دیداری نسبت به محرک های هیجانی غیرهیجانی

هدف این پژوهش، بررسی اثر استرس بر میزان خطای حافظه فعال دیداری محرک های هیجانی و غیرهیجانی بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پس آزمون گروه کنترل بود. 60 دانشجو با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و براساس گمارش تصادفی در یکی ازگروه های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند. فرایند القای استرس به کمک آزمون ارزیابی اجتماعی فشارزای آب سرد (SCPT) صورت پذیرفت و بلافاصله میزان فشارادراک شده براساس یک مقیاس 100 درجه ای اندازه گیری وشاخص های فیزیولوژیک آزمودنی ثبت گردید. سپس ازآزمون (n-back) (کریشنر، 1958) برای ارزیابی حافظه فعال دیداری استفاده شد. در نهایت میزان تلاش ذهنی در مقیاسی دیگر (زیجلسترا، 1993) ثبت گردید. شرکت کنندگان به شیوه درون گروهی مراحل فوق را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته و تحلیل واریانس دوراهه مختلط تحلیل شد. براساس یافته ها، میزان خطای حذف برای محرک های هیجانی بیشتر از محرک های غیرهیجانی و انتخاب اشتباه محرک های منفی (01/0P=) بیشتر از انتخاب اشتباه محرک های مثبت (001/0P=) بود. میزان خطای حذف در مردان (10M=) بیشتر از زنان (23/9M=) بود. به نظر می رسد که عملکرد حافظه فعال دیداری تحت استرس به ویژه در محرک های منفی همانند حالت عادی نیست. به طور کلی، استرس با ایجاد اختلال در عملکرد حافظه فعال دیداری منجر به افزایش میزان خطا در تکلیف یادآوری محرک ارایه شده می گردد.