تاثیر آموزش بر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد مادران روستایی در مورد تغذیه تکمیلی در روستاهای تحت پوشش شبکه بهداشت ابهر

دوران شیرخوارگی، نقش اساسی در سلامت آینده افراد دارد چرا که ساختمان بدن انسان، در این دوران شکل میگیرد. تغذیه کافی و الگوهای صحیح تغذی های، در سلامت دوران شیرخوارگی، نقش مهمی دارد. این مطالعه، با هدف تعیین تاثیر آموزش تغذیه کمکی بر آگاهی، نگرش و عملکرد مادران دارای فرزند شیرخوار انجام گرفت.
این مطالعه، یک تحقیق نیمه تجربی و از نوع قبل و بعد بدون گروه شاهد میباشد. نمونه های مورد مطالعه 110 مادر ساکن در روستاهای شهرستان ابهر بود که دارای حداقل یک فرزند زیر یکسال بودند. در ابتدای مطالعه آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در مورد تغذیه کمکی با پرسشنامه محقق ساخته که پایایی و روایی آن آزمون شده بود، اندازهگیری شد. سپس برنامه آموزشی که شامل کلاسهای آموزش بهصورت بحث گروهی و نقش بازی (Role playing) با هدایت بهورز بود به تعداد 2 جلسه در هفته به مدت شش هفته برگزار گردید. یک ماه پس از اتمام آموزش مجددا آگاهی، نگرش و عملکرد مادران اندازهگیری شد.
یافته ها: نمرات آگاهی و نگرش مادران پس از انجام مداخله آموزشی در مقایسه با زمان قبل از آموزش، افزایش معنادار آماری را نشان میداد (001/0P<). در حیطه عملکرد، مادران پس از آموزش تغییرات معنادار آماری از نظر انتخاب نوع مناسب غذای کمکی، تعداد کافی دفعات تغذیه شیرخوار در روز و نحوهی نگهداری صحیح غذای کمکی داشتند (001/0P<).
نتیجه گیری: آموزش تغذیه کمکی توسط بهورز به روش بحث گروهی و نقش بازی، نقش موثری در بهبود آگاهی، نگرش و عملکرد مادران دارد.