زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه (PM) با استفاده از برنامه ریزی عدد صحیح و برنامه ریزی محدودیتی

زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه به معنای انجام فعالیت ها و وظایف پیشگیرانه به منظور کاهش یا حذف توقف تولید و حداکثرکردن قابلیت اطمینان تجهیزات است. مدل های ریاضی ارائه شده برای زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه، با محدودیت هایی چون، تعیین ترکیب انجام کارها توسط کارگران قبل از مدل سازی، تک منبعی بودن و نداشتن کارایی محاسباتی مواجه اند، به همین دلیل برخی از پژوهشگران از الگوریتم های هوش مصنوعی برای حل مسائل زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه استفاده کرده اند. هدف این پژوهش زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه با استفاده از برنامه ریزی محدودیتی است. برنامه ریزی محدودیتی تلفیقی از برنامه ریزی ریاضی و هوش مصنوعی است. مدل سازی در برنامه ریزی ریاضی، طراحی انسانی هوشمند است، ولی در برنامه ریزی محدودیتی الگوریتم ها هوشمندند. در این پژوهش دو مدل برنامه ریزی محدودیتی جدید برای زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه پیشنهاد شده است که ضمن بی نیازبودن به تعیین ترکیب انجام کارها توسط کارگران، در حالت چندمنبعی به کار برده می شود. جواب های به دست آمده از مثال های عددی با مدل های ریاضی مقایسه شدند و روایی مدل برنامه ریزی محدودیتی به اثبات رسید. نتایج بیانگر توانایی برنامه ریزی محدودیتی در مدل سازی و حل مسائل زمان بندی تعمیرات پیشگیرانه است.