بررسی فراوانی مداخلات انجام یافته در حین زایمان جهت مادران باردار مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب استان آذربایجان غربی

در یکی دو دهه اخیر، علم پزشکی برای مادران و جنین های پرخطر، مامایی سالم و بی خطری را به ارمغان آورده است؛ اما این سوال مطرح است که آیا مداخله های معمول در موقعیت های پرخطر، در بارداری های کم خطر هم ضرورت دارد؟ این مطالعه باهدف تعیین فراوانی مداخلات انجام یافته در حین زایمان جهت مادران باردار مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب استان آذربایجان غربی در سال 1390 انجام گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و گذشته نگر می باشد. جامعه پژوهش کلیه پرونده های زایمان موجود در بخش مدارک پزشکی بیمارستان های مطهری و امام رضا ارومیه و امام خمینی پیرانشهر در 3 ماهه نخست سال 1390 بود. مجموعا 3303 پرونده مورد بازبینی قرار گرفت و اطلاعات لازم بر اساس چک لیست تنظیمی استخراج شد. داده ها وارد نرم افزار آماری SPSS شد و مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج این پژوهش نشان داد که درمجموع از 3303 مورد پرونده 1895 مورد (4/ 57 درصد) به طریق واژینال و 1408 مورد (6/ 42 درصد) به طریق سزارین زایمان کرده بودند، فراوانی انجام اینداکشن و استیمولیشن در زایمان های انجام شده به طریق واژینال 4/ 15 درصد بوده است و در میان زنانی که به طریق واژینال زایمان کرده بودند فقط 5/ 31 درصد از زنان بعد از انجام زایمان پرینه سالم داشتند.
آمار موجود در زمینه مداخلات انجام یافته در حین زایمان بسیار بالاتر از استانداردهای سازمان بهداشت جهانی می باشد. به نظر می رسد استفاده از فناوری غیرضروری پزشکی در حاملگی های کم خطر، ریسک مداخلات غیرضروری در حین زایمان ازجمله سزارین را افزایش می دهد.