روند و تعیین کننده های شاخص مرگ و میر کودکان زیر یک سال استان فارس طی سال های 1380 تا 1390

مرگ کودکان زیر یک سال یا به عبارت دیگر مرگ و میر نوزادی یکی از مهم ترین شاخص هایی است که وضعیت بهداشت و سلامت در جامعه را نشان می دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی مرگ و میر نوزادان استان فارس طی سال های 1380 الی 1390 و تاثیر عوامل اقتصادی- اجتماعی موثر بر آن انجام گرفته است.
رویکرد مطالعه حاضر کمی است که با تحلیل داده های ثانویه (Secondary Analysis) انجام گرفته است. مطالعه بر اساس داده های ثبت مرگ وزارت بهداشت و داده های بررسی سلامت و جمعیت و سرشماری 1390 انجام گرفته است. برای تحلیل های تبیینی از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شده است.
شاخص مرگ کودکان زیر یک سال استان با روندی رو به کاهش از سطح 9/15 نفر در هزار تولد زنده در سال 1380 به سطح 7/13 نفر در هزار تولد زنده در سال 1390 رسیده است. متغیرهای پیش بینی کننده شامل تجربه مرده زایی، شاخص بهداشت واحد مسکونی، تحصیلات مادر، سن مادر در هنگام ازدواج و سن مادر در هنگام زایمان تاثیرات معنادار و پایداری را بر مرگ و میر نوزادان داشته اند (05/0p≤).
با توجه به نتایج، حدود 8/13% کاهش در شاخص استانی مرگ نوزادان طی سال های1390-1380 مشاهده می شود. اگر چه رسیدن مرگ و میر نوزادان به سطوح خیلی پایین پیشرفت های بعدی را سخت تر می کند اما اقداماتی در خصوص ارتقای کیفیت آموزش به مادران جوان و افزایش آگاهی آنان و ارتقای کیفیت مراقبت های مادران، خصوصا مادرانی که تجربه مرده زایی داشته و یا در سنین پایین ازدواج نموده اند، مثمر ثمر خواهد بود.